Jestem Żydówką -DKK 24.03.2025

24 marca omawialiśmy książkę Miriam Synger „Jestem Żydówką”.  Dyskusja była niezwykle burzliwa, pełna emocji i różnorodnych spostrzeżeń.

Książka, będąca osobistym pamiętnikiem autorki, wzbudziła w nas wiele refleksji na temat tożsamości, historii i trudnych doświadczeń Żydów w Polsce. Podczas dyskusji poruszyliśmy także kontrowersyjny sposób, w jaki autorka traktuje temat nazistowskich prześladowań. Część klubowiczów zauważyła, że Synger unika jednoznacznych odniesień do nazistów i nie nazywa rzeczy po imieniu, co, jak się okazało, było jednym z głównych punktów spornych. Zamiast wskazać na konkretne grupy odpowiedzialne za zło, autorka w swoim pamiętniku preferuje bardziej ogólną narrację, co zdaniem niektórych uczestników może być próbą uniknięcia bezpośredniego oskarżenia.

Czytanie pamiętnika Miriam Synger, choć bardzo osobistego, na pewno wzbogaciło naszą wiedzę na temat religii żydowskiej, tradycji oraz trudnych doświadczeń wojennych, które miały wpływ na życie Żydów w Polsce. Wielu z nas podkreśliło, jak ważne jest, by pamiętać o historii, ale i doceniać różnorodność, która może wzbogacać nasze społeczeństwo.

Natomiast, nie obyło się bez kontrowersji dotyczących samej książki. Nie wszyscy klubowicze podzielali pogląd autorki na niektóre kwestie. Przykładem może być krytyka fragmentu, w którym autorka odnosi się do tekstu polskiego hymnu narodowego. Synger w swojej książce stawia zarzut, że tekst hymnu może być interpretowany jako zbyt ksenofobiczny i wykluczający, co dla części uczestników klubu było zdecydowaną przesadą.

Wiele osób doceniło to, że autorka miała odwagę konfrontować stereotypy, z którymi spotkała się w trakcie swojego życia. Uświadomiło to nam, jak często nie zdajemy sobie sprawy z tego, jak wiele uprzedzeń wciąż tkwi w naszym społeczeństwie, a książka Synger stała się pretekstem do głębszej refleksji nad naszymi własnymi postawami.

Autorka książki,  nie powinna być zaskoczona, że jej tezy, szczególnie te kontrowersyjne i często wyrażane w internecie, budzą liczne pytania i dyskusje. W dzisiejszym świecie, gdzie każdy ma możliwość wyrażania swojego zdania i komentowania publicznych wypowiedzi, naturalne jest, że opinie osób publicznych będą poddawane weryfikacji i polemice.Obcesowe odpowiedzi, które czasem były zauważalne w jej reakcjach, mogą być zrozumiane jako obrona jej stanowiska, ale mogą również sprawiać wrażenie, że autorka nie jest skłonna do dalszej rozmowy, co może zamykać pole do konstruktywnej dyskusji. Warto, by była świadoma, że jej słowa mogą zostać odebrane na różne sposoby, a otwartość i cierpliwość w odpowiadaniu na pytania mogą pomóc w budowaniu lepszego zrozumienia jej perspektywy.

Mimo różnic w opiniach, wszyscy uczestnicy byli zgodni co do tego, że książka zmusza do myślenia i poszerza horyzonty, szczególnie w kontekście współczesnych wyzwań związanych z tolerancją i pamięcią historyczną.

Dyskusja nie ograniczała się jednak tylko do treści książki. Uczestnicy spotkania zwrócili uwagę na inne aspekty, takie jak znaczenie Leżajska, miejsca, które odwiedza wielu Żydów, modląc się przy grobie cadyka. To wywołało pytanie, czy Polska rzeczywiście jest tolerancyjna, skoro wciąż w społeczeństwie funkcjonują uprzedzenia. W kontekście książki Synger zrodziła się refleksja nad tym, jak w Polsce traktuje się Żydów, a także jak postrzegana jest ich religia i kultura.

Jeśli temat książki  was zainteresował, warto posłuchać również podcastu „Bez Tajemnic”, To niezwykle cenne uzupełnienie do lektury, w którym autorka dzieli się swoimi osobistymi doświadczeniami, a także opowiada o życiu Żydów i ich tajemnicach.